språk
1. og 2. flokkur í Skúlanum við Streymin
Omsett til litauisk av Gabrielė Trepšytė“Ull er Færeyja gull” er gamall færeyskur málsháttur Það eru u.þ.b. 70.000 kindur í Færeyjum. Kindin hefur alltaf verið mikilvæg fyrir Færeyinga, því hún útvegar okkur bæði mat og klæði.
Sena farerų patarlė sako, kad “Farerų salų auksas yra vilna”. Farerų salose yra apie 70 000 avių. Farerams avys visada bus svarbios, nes jos yra naudojamos ir maistui, ir drabužiams.
Þegar Norðurbúar komu til Færeyja um 800 þá var fjöldi kinda á eyjunum. Upphaflegi fjárstofninn var smávaxinn og minnti helst á hið sérstaka Soay fé sem er enn á skosku eyjunum St. Kilda.
8-tam amžiuje, kai norvegai atvyko į Farerų salas, jose buvo daug avių. Pirmoji avių veislė buvo nedidelė ir panaši į ypatingas Soay avis, kurios iki šiol gyvena Škotijoje.
Á Þjóðminjasafni Færeyja getur þú séð svokallað Dímonfé. Síðusta upphaflega féð var á eyjunni Litlu Dímon en var öllu lógað í kringum 1860.
Farerų salų nacionaliniame muziejuje galite pamatyti Dimon avis. Paskutinės pirmykštės avys liko Mažojoje Dimono saloje, bet buvo nužudytos apie 1860 metais.
Kindadauði á 17 öld var mikill Það varð til þess að menn fluttu inn aðrar fjártegundir frá Íslandi, Shetlandseyjum og Orkneyjum.
Buvo daug avių, kurios mirė XVI amžiuje, o kitos avių veislės buvo įvežtos iš Islandijos, Šetlando ir Orknio salų.
Færeysku kindunar minna á norska fjártegund sem heitir “Spælsau”. Íslenskar kindur eru einnig náskildar þeim. Einkenni þessara fjártegunda eru stuttur hali.
Farerų avys primena avių veislę Norvegijoje, kuri vadinama „Spælsau“. Su jomis artimai susijusios ir Islandijos avys. Ypatinga šios veislės avių ypatybė yra ta, kad jos turi trumpas uodegas.
Kindur þrífast vel í Færeyjum. Veturnir eru mildir, og þó það sé snjór þá geta þær krafsað í hann og fundið æti.
Farerų salose klesti avys. Žiemos švelnios,tačiau net ir sningant jos gali susirasti ko nors užkąsti.
Kindur éta gras og eru kallaðar jórturdýr. Það vill segja að þær gleypa grasið fyrst og síðan æla þær því upp aftur til að tyggja það.
Avys minta žole ir yra vadinamos atrajotojais. Tai reiškia, kad jos iš pradžių praryja žolę, o paskui sugražina ją atrydamos.
Sauðburður (fæðing) er á vorin. Lömbin eru á spena hjá móður sinni til að byrja með, síðan fara þau að éta gras og stækka þau síðan hratt. Strax um haustið, sama ár er flestum þeirra síðan slátrað.
Poravimasis (gimimas) vyksta pavasarį. Pirmą kartą ėriukus žindo mamos, o tik vėliau jie pradeda ėsti žolę ir greitai užauga. Jau tų pačių metų rudenį dauguma būna paskersti.
Maður getur borðað nánast allt af kindinni. Líka innyflin, blóðið og kindahausinn. Flestir skrokkarnir eru síðan hengdir upp í hjalla svo kjötið gerjist og þurrkist, síðan getur maður borðað kjötið næstu mánuði.
Avies dalis galima valgyti beveik visas: vidurius, kraują bei avies galvą. Dauguma paskerstų kūnų kabinami sandėliukuose, kad mėsa fermentuotųsi ir džiūtų ir kad būtų galima valgyti vėliau.
Fjárullina er hægt að spinna í garn. Færeyska ullin er mjög hlý að vera í og inniheldur einnig mikið af lanólíni, sem gerir hana sjálfhreinsandi.
Avies vilną galima suverti į verpalus. Farerų vilną yra labai šilta dėvėti, joje taip pat yra daug lanolino, todėl ji savaime išsivalo.
Hrútarnir hafa horn, en ærnar eru vanalega kollóttar. En ef þær hafa horn eru þau mun minni en hjá hrútunum.
Avinai turi ragus, o avys – be ragų. Jei avis gauna ragus, jie yra daug mažesni nei avino.
Foto/ Myndir/ Asseq/ Valokuva/ Guvvieh/ Nuotraukos/ Photo:
S1+14: Erik Christensen - commons.wikimedia.org
S4+10+18: Arne List - flickr.com/ commons.wikimedia.org
S6: Owen Jones - commons.wikimedia.org
S8: Northerner - commons.wikimedia.org
S12: Thomas Mues - commons.wikimedia.org
S16+22: Lisa Borgström
S20: Jan Thomsen
S24+26: Jóannes S. Hansen