Følisansurin er av mest umráðandi sansunum. Uttan kenslur merkja vit ikki, um nakað er heitt ella kalt. Følisansurin hevur tað uppgávu at hjálpa okkum at vita, tá nakað hendir við kroppinum.

FO

SV DA IS

Tá ið vit fáa ilt, verður boð sent til heilan og so reagera vit. Sansirnir í húðini senda tekn gjøgnum nervalagið til mønuna og upp í heilan.

FO

SV DA IS

Mótakarar av sansunum eru mest spjaddir í t.d. rygginum, og teir eru tættastir í fingrunum, tí har er flatin minni. Tá sansirnir eru spjaddir, tola teir meira av t.d. hita, kulda, ella eitt nú kensluna av um nakað er bleytt.

FO

SV DA IS

Eitt forstur í búkinum hjá mammuni, sum er áleið seks vikur gamalt, hoyrir ella sær einki, men tað kann føla.

FO

SV DA IS

Varrarnar eru tær mest viðkvæmu. Tað kemur av, at har eru sansamótakararnir sera tættir.

FO

SV DA IS

Følisansurin hevur sera stóran týdning fyri blind fólk. Allir sansirnir hava stóran týdning fyri blind, men júst følisansurin verður brúktur, fyri at tey ikki skulu koma í móti nøkrum, ella sláa seg í.

FO

SV DA IS

Tað sum eyðkennir okkum menniskju er, at vit hava kenslur sum gleði og sorg. Kenslurnar kunnu hava ávirkan á, huvssu vit bera okkum at mótvegis øðrum menniskjum og eisini okkum sjálvum.

FO

SV DA IS

Kenslurnar ávirka eisini, hvussu vit síggja út og hvat vit gera. Tá vit eru glað, flenna vit. Tá vit eru tung í huga, tá gráta vit, og tá vit eru óttafull, kunnu vit byrja at ristast.

FO

SV DA IS

Hvørjar aðrar sansir kennir tú?

FO

SV DA IS