mál
Stine Kaiser
Týtt: June-Eyð JoensenI Danmark er Fastelavn først og fremst barnas fest. Ordet fastelavn kommer fra det tyske “Fastelabend”, som betyr “faste-aften”. Fastelavn faller ofte i februar.
Í Danmark er føstulávint fyrst og fremst eitt hald fyri børnini. Orðið, føstulávint, stavar frá týska orðinum, “Fastelabend”, sum merkir “føstu-kvøld”. Føstulávint er ofta í februar.
I gamle dager holdt man en fastelavnsfest kvelden før de 40 fastedagene. I fasten spiste man kun grovt brød, grøt og fisk. Når fasten er over begynner påsken.
Fyrr í tíðini varð føstulávintveitsla hildin kvøldið fyri teir 40 føstudagarnar. Í føstuni ótu tey bara grovt breyð, greyt og fisk. Tá føstan er av, byrja páskirnar.
I dag slår man “katten ut av tønnen” til fastelavn. I gamle dager var det en levende katt i tønnen, som man forbandt med det onde. I dag fylles tønnen med godteri og en katt laget av papir.
Nú á døgum sláa vit tunnu á føstulávint. Fyrr var ein livandi ketta í tunnuni, sum varð sett í samband við tað ónda. Nú verður tunnan fylt við góðgæti og einari kettu úr pappíri.
TIl fastelavn kler man seg ut. I gamle dager kledte man seg ut som djevler for å skremme det onde vekk. I dag er det forskjellige utkledninger. Ofte er det en premie til den best utkledte.
Á føstulávint lata vit okkum í grýluklæði. Fyrr í tíðini lótu tey seg í sum illimaður fyri at styggja tað ónda burtur. Nú á døgum lata fólk seg í ymisk klæðir. Ofta er ein virðisløn til bestu grýluna.
Tann, ið slær alt av tunnuni, verður “katta-kongur”, og ein “katta-drotning” verður eisini vald.
Et fastelavnsris består av bundne greiner - oftest fra bjørketre. I gamle dager riste (slo) man barna sine med fastelavnsriset til minne om Jesu lidelser i påsken.
Eitt føstulávintsrís er eitt bundi av greinum - oftast av einum birkitræi. Fyrr í tíðini flongdu tey børn síni við føstulávintsrísinum til minnis um Jesu líðingar á páskum.
Fastelavnsris er i dag dekorert med papirpynt, fjær og blomster i silkepapir. Man kan også være heldig å få et fastelavnsris med godteri på.
Føstulávintsrís eru í dag prýdd við pappírsklippi, fjaðrum og blómum úr silkipappíri. Tú kanst eisini vera heppin og fáa eitt føstulávintsrís við góðgæti uppá.
Vit eta eisini føstulávintsbollar, sum eru søtligir bollar við vaniljukremi inní.
Å rasle er en skikk til fastelavn. Utkledte barn går fra dør til dør og synger fastelavnssanger. Barna får penger eller godteri som takk for sangen.
At “ringla” er ein siður á føstulávint. Grýluklødd børn ganga hús av húsi og syngja føstulávintssangir. Børnini fáa pengar ella góðgæti sum tøkk fyri sangin.
Barna synger: “Fastelavn er mitt navn, boller vil jeg ha, hvis jeg ingen boller får, så lager jeg ballade”.
Børnini syngja: “Føstulávint er navn mítt, eg vil hava bollar, um eg ikki fái bollar, so fari eg at leika í”.
En morsom lek til fastelavn kan være å “bite av bollen”. Det gjelder å være den raskeste til å spise en bolle med hendene på ryggen. Bollen henger i en snor foran ansiktet.
Eitt stuttligt spæl á føstulávint er eitt nú at “býta í bolla”. Tað ræður um skjótast at eta ein bolla við hondunum aftan fyri ryggin. Bollin hongur í einum bandi framman fyri andlitið.
Foto/ Myndir: S1+8+10+16+28: Stefan Åge Hardonk Nielsen S4: Erbs55 - pixabay.com S6: commons.wikimedia.org S12+18+22+24+26: Stine Kaiser S14: Albert d´Arnoux - 1857 S20: dengangi50erne.blogspot.dk