Fletting í skúlanum

Molsso
Giela

Fåreslagtning i skolen

Slátrun í skólanum

Thordis Dahl Hansen

Jorgaluvvon íslensku Hrafnhildur Vala Valsdóttir, Reynir Traustason, Jokubas Kareiva og Daníel Freyr Sigmundsson, Breiðholtsskóla

At drive fårene sammen og slagt dem er en del af den færøske kultur. Derfor er det helt naturligt, at der slagtes et lam i skolen og at eleverne er en del af det.

Að fara á fjall og að slátra er hluti af færeyskri menningu. Þess vegna er alveg eðlilegt að slátra lambi í skólanum og að nemendur séu með í því.

Så har vi fået lammet til skolen, og vi er klar til at gå igang med slagtningen.

Lambið er komið í skólann og við erum tilbúin að slátra.

Når lammet er slagtet, skal blodet løbe ud. Der skal røres hele tiden, så der ikke kommer klumper i blodet. Blodet skal bruges til blodpølse.

Þegar lambið er drepið verður blóðið að renna út. Það verður að hræra í blóðinu allan tímann svo að það komi ekki kekkir í það. Blóðið er notað til að gera blóðmör.

Så skal skindet af. Denne proces kaldes for at “tumma”.

Svo er skinnið tekið af og það heitir að flá.

Inden kroppen åbnes, bindes spiserøret, så at maveindholdet ikke løber ud.

Áður en skrokkurinn er opnaður, bindur slátrarinn fyrir vélindað svo að innihald magans rennni ekki út.

Her ses mavesækken.

Hér sést maginn.

Så er man klar til at trække tyndtarmen ud. Denne proces kaldes for at trække “vil”.

Þá ert allt klárt til að draga garnirnar út. Þetta ferli kallast að draga “vil”.

Her er mavesækken taget ud af kroppen, og så skal mavesækken tømmes og vaskes.

Maginn er tekinn út úr skrokknum, og svo verður hann tæmdur og hreinsaður.

Dette er slaget. Det skal bruges til at lave rullepølse af.

Þetta eru slög, þau eru notuð til að búa til rúllupylsu.

Her er talgen, som kom ud af kroppen. Noget af talgen skal bruges til blodpølsen.

Þetta er tólgin, sem kemur úr skrokknum. Hluti af tólginni verður notaður í blóðmör.

Her er blæren. For det meste bliver blæren smidt ud, men nogle blæser den op og hænger den til tørre, for siden at sprænge den til nytår.

Hér er blaðran. Oftast er henni hent, en sumir blása hana upp og hengja hana til þerris, síðan sprengja þeir blöðruna á gamlárskvöld.

Her ses resten af indvoldene - lunger, lever og nyrer.

Hér sést afgangurinn af innyflunum- lungu, lifur og nýru.

Her hænger “mørur”. Det vil sige luftrør med lever, lunger, hjerte, mellemgulv og mørbrad hængende sammen.

Hér hanga “mørur”, þar er semsagt vélindað með lifur, lungum, hjarta, þind og kannski lund, hangandi saman.

Kroppen ridses ned langs rygraden, så ribbenene løsnes, og den kan hænges fladt op. Processen kaldes at “skiva”.

Skrokkurinn er skorinn niður hrygginn til þess að rifbeinin losni svo að það sé hægt að hengja skrokkinn flatan upp. Ferlið kallast “skiva”.

Nu er slagtningen færdig.

Nú er slátrunin búin.

Den opskårne krop skal vejes. Gennemsnitsvægten for en krop er cirka 16 kg.

Þá er skrokkurinn vigtaður. Venjulega er skrokkurinn í kringum 16 kg.

Til sidst skal kroppen hænges i “tremmehuset” for at modnes og tørre.

Skrokkurinn er hengdur í hjall og látinn þorna og meyrna þar.

Mavesækken vaskes og klippes i passende stykker, der kan syes sammen til at lave blodpølse i.

Maginn er þrifinn og klipptur í hæfilegar stærðir, sem eru saumaður saman til að setja blóðmör í.

Har du været med til at slagte et dyr?

Hefur þú verið með þegar dýri er slátrað?

Fåreslagtning i skolen

Foto/ Myndir/ Asseq/ Valokuva: S1+34: June-Eyð Joensen S4: Jóanis Nielsen S6-38: Thordis Dahl Hansen

Ruoktot

Atlantbib

Fáddagirjjažat interneahttas