språk
Thordis Dahl Hansen
Að fara á fjall og að slátra er hluti af færeyskri menningu. Þess vegna er alveg eðlilegt að slátra lambi í skólanum og að nemendur séu með í því.
At fara á fjall og at fletta er ein partur av Føroysku mentanini. Tí fellur tað natúrligt at fletta ein seyð í skúlanum og at næmingarnir hjálpa til.
Lambið er komið í skúlan, og vit eru klár at fletta.
Þegar lambið er drepið verður blóðið að renna út. Það verður að hræra í blóðinu allan tímann svo að það komi ekki kekkir í það. Blóðið er notað til að gera blóðmör.
Tá ið lambið er dripið, verður tað svævað. Dúgliga má rørast, so klumpar ikki koma í blóðið. Blóðið verður brúkt til blóðpylsu.
Síðani verður skinnið loyst frá krovinum. Tað eitur at tumma.
Áður en skrokkurinn er opnaður, bindur slátrarinn fyrir vélindað svo að innihald magans rennni ekki út.
Áðrenn krovið verður opað, bindur flettarin fyri vælindið, soleiðis at gorið ikki rennur út.
Nú er klárt at draga vil, t.e. at draga vilini úr seyðinum.
Vombin er tikin úr krovinum, og um eina løtu verður hon tømd og vaskað.
Hetta er fótamørurin. Hann verður brúktur til at gera rullupylsu burturúr.
Her er tálgin, sum kom út úr krovinum. Ein partur av tálgini verður brúktur til blóðpylsu.
Hér er blaðran. Oftast er henni hent, en sumir blása hana upp og hengja hana til þerris, síðan sprengja þeir blöðruna á gamlárskvöld.
Her er bløðran. Sum oftast verður hon burturbeind, men summi blása hana upp, heingja hana at turka og bresta hana á nýggjárinum.
Her sæst restin av innvølinum: lungu, livur og nýru.
Hér hanga “mørur”, þar er semsagt vélindað með lifur, lungum, hjarta, þind og kannski lund, hangandi saman.
Her hongur mørurin. Tað eru livur, lungu, hjarta, tind og stundum lundir.
Skrokkurinn er skorinn niður hrygginn til þess að rifbeinin losni svo að það sé hægt að hengja skrokkinn flatan upp. Ferlið kallast “skiva”.
Krovið verður skivað, t.e. at skera niður við rygginum báðumegin og loysa rivini.
Krovið verður vigað. Miðalvektin fyri eitt krov er umleið 16 kg.
At enda verður krovið hongt í hjallin.
Maginn er þrifinn og klipptur í hæfilegar stærðir, sem eru saumaður saman til að setja blóðmör í.
Vombin verður vaskað, so hon er klár at klippa sundur og seymað til indur at kóka blóðpylsu í.
Foto/ Myndir/ Asseq/ Valokuva/ Guvvieh: S1+34: June-Eyð Joensen S4: Jóanis Nielsen S6-38: Thordis Dahl Hansen