Slátrun í skólanum

Skift
sprog

Slátrun í skólanum

Fletting í skúlanum

Thordis Dahl Hansen

Að fara á fjall og að slátra er hluti af færeyskri menningu. Þess vegna er alveg eðlilegt að slátra lambi í skólanum og að nemendur séu með í því.

At fara á fjall og at fletta er ein partur av Føroysku mentanini. Tí fellur tað natúrligt at fletta ein seyð í skúlanum og at næmingarnir hjálpa til.

Lambið er komið í skólann og við erum tilbúin að slátra.

Lambið er komið í skúlan, og vit eru klár at fletta.

Þegar lambið er drepið verður blóðið að renna út. Það verður að hræra í blóðinu allan tímann svo að það komi ekki kekkir í það. Blóðið er notað til að gera blóðmör.

Tá ið lambið er dripið, verður tað svævað. Dúgliga má rørast, so klumpar ikki koma í blóðið. Blóðið verður brúkt til blóðpylsu.

Svo er skinnið tekið af og það heitir að flá.

Síðani verður skinnið loyst frá krovinum. Tað eitur at tumma.

Áður en skrokkurinn er opnaður, bindur slátrarinn fyrir vélindað svo að innihald magans rennni ekki út.

Áðrenn krovið verður opað, bindur flettarin fyri vælindið, soleiðis at gorið ikki rennur út.

Hér sést maginn.

Her kemur vombin undan.

Þá ert allt klárt til að draga garnirnar út. Þetta ferli kallast að draga “vil”.

Nú er klárt at draga vil, t.e. at draga vilini úr seyðinum.

Maginn er tekinn út úr skrokknum, og svo verður hann tæmdur og hreinsaður.

Vombin er tikin úr krovinum, og um eina løtu verður hon tømd og vaskað.

Þetta eru slög, þau eru notuð til að búa til rúllupylsu.

Hetta er fótamørurin. Hann verður brúktur til at gera rullupylsu burturúr.

Þetta er tólgin, sem kemur úr skrokknum. Hluti af tólginni verður notaður í blóðmör.

Her er tálgin, sum kom út úr krovinum. Ein partur av tálgini verður brúktur til blóðpylsu.

Hér er blaðran. Oftast er henni hent, en sumir blása hana upp og hengja hana til þerris, síðan sprengja þeir blöðruna á gamlárskvöld.

Her er bløðran. Sum oftast verður hon burturbeind, men summi blása hana upp, heingja hana at turka og bresta hana á nýggjárinum.

Hér sést afgangurinn af innyflunum- lungu, lifur og nýru.

Her sæst restin av innvølinum: lungu, livur og nýru.

Hér hanga “mørur”, þar er semsagt vélindað með lifur, lungum, hjarta, þind og kannski lund, hangandi saman.

Her hongur mørurin. Tað eru livur, lungu, hjarta, tind og stundum lundir.

Skrokkurinn er skorinn niður hrygginn til þess að rifbeinin losni svo að það sé hægt að hengja skrokkinn flatan upp. Ferlið kallast “skiva”.

Krovið verður skivað, t.e. at skera niður við rygginum báðumegin og loysa rivini.

Nú er slátrunin búin.

Nú eru vit liðug at fletta.

Þá er skrokkurinn vigtaður. Venjulega er skrokkurinn í kringum 16 kg.

Krovið verður vigað. Miðalvektin fyri eitt krov er umleið 16 kg.

Skrokkurinn er hengdur í hjall og látinn þorna og meyrna þar.

At enda verður krovið hongt í hjallin.

Maginn er þrifinn og klipptur í hæfilegar stærðir, sem eru saumaður saman til að setja blóðmör í.

Vombin verður vaskað, so hon er klár at klippa sundur og seymað til indur at kóka blóðpylsu í.

Hefur þú verið með þegar dýri er slátrað?

Hevur tú nakrantíð flett?

Slátrun í skólanum

Foto/ Myndir/ Asseq/ Valokuva/ Guvvieh: S1+34: June-Eyð Joensen S4: Jóanis Nielsen S6-38: Thordis Dahl Hansen

Tilbage til søgning

Atlantbib

Små e-fagbøger